Kitaplarla Oynamak deyince…

Tatildi. Yazdı. Bir aradaydık. Parkta, salonda, sahada, oyun alanlarında, stadyumlardaydık. Nasıl da haz almışız, nasıl da dalmışız oyuna… Koca bir güz kalmış geride! Kışı yarılar, yılı bitirir olmuşuz! Oyun bu, almış mı kucağına, götürmüş oyun bağına…

Derken bir sabah erken, kitaplar sarmış dört yanımızı; haydi demişler düşün önümüze, okul renk katsın günümüze… Onları da katınca oyuna, gelmişiz işte bugüne güle oynaya…

Taze kitap kokusu, sayfaları ilk açan olmanın heyecanı, resimlerden yansıyan/ çağıran dünya, sözcüklerin dayanılmaz şarkısı… İlk tümceye yakalanınca geliyorsa arkası yepyeni bir oyundur başlayan; sevgidir, sevinçtir, dostluktur, meraktır, heyecandır bizi kucaklayan!

Bu kez de biz çağırdık kitapları oyunumuza. Onlarla bir duyup bizi ne güzel, koştunuz salonumuza. Haydi, siz olun oyun başı ya da katılın halaya. El ele, kol kola, yan yana duralım oyuna. Hep hatırda tutalım; kitaplarla arkadaş olanın/ oyunlar kuranın gücü her şeye yeter.